Als je op een begraafplaats werkt....

We spreken Leon Aantjes, cursist bij de opleiding Beheerder begraafplaatsen, vlak voordat hij een bezoek gaat brengen aan natuurbegraafplaats Heidepol in Arnhem. De natuurbegraafplaats is één van de nieuwere vormen van begraven. Niet iedereen beseft het, maar er zijn steeds nieuwe ontwikkelingen in het vakgebied. Leon kan hier volop van meepraten.

Leon, hoe ben je in het begraafplaatsvak terechtgekomen?
‘Ik ben ooit begonnen in de uitvoering, als vakbekwaam hovenier. Inmiddels heb ik 30 jaar ervaring in diverse functies, vooral op begraafplaatsen. Op dit moment ben ik werkzaam als teamleider op begraafplaats Hofwijk in Rotterdam.´

Vertel eens wat meer over Hofwijk.
´Hofwijk is een begraafplaats en crematorium van 26 hectare, met verschillende afdelingen. We volgen de nieuwe ontwikkelingen in het vak met belangstelling, zoals resomeren en de elektrische oven. Op onze begraafplaats hebben we nu ook de mogelijkheid tot natuurbegraven. Daarvoor hebben we een speciaal terrein van 2,5 ha ter beschikking. Op dit terrein kun je begraven worden in een natuurlijke omgeving. Zo zorgen schapen er op dit terrein voor dat het gras kort blijft´

Op dit terrein worden uitvaarten gedaan op een natuurvriendelijke manier.

Wat is een werkervaring die je niet snel zult vergeten?
´Toen mijn eigen zoon 4 jaar was, verongelukte er een kind in onze omgeving. Zoiets komt hard aan als je zelf kinderen hebt. De ouders wilden graag op zaterdag een plekje op onze begraafplaats uitzoeken voor hun kind. Daarbij heb ik ze toen begeleid, hoe moeilijk dat ook was. Ze hebben me
daarvoor later een persoonlijk bedankje gestuurd. Dat doet goed, je weet dan dat je echt een steun voor ze bent geweest. Tegelijk moet je professioneel blijven en niet te veel betrokken raken, je moet het ook los kunnen laten. Het kunnen ook kleine persoonlijke dingen zijn die je raken. Sommige mensen komen elke dag naar de begraafplaats, dat worden dan bijna een soort oude bekenden die je groeten. En er is een vrouw die al jaren een boek komt lezen, steeds bij hetzelfde graf. Je vraagt je dan wel af wat daar het verhaal achter is.´

Hoe ziet een gemiddelde werkdag eruit bij jou?
´Die is er niet! Elke dag is anders, en vaak verloopt een dag ook totaal anders dan je van tevoren had gedacht. Er zijn zo veel, en zo veel verschillende werkzaamheden binnen mijn functie op de begraafplaats. Het is nóóit saai.´

Wat is er nou specifiek motiverend aan jouw werk?
´Wat ik prettig vind, is dat het teamwork is. Ik werk samen met een hele fijne club medewerkers, en we hebben ook medewerkers van het RO-bedrijf, die een afstand tot de arbeidsmarkt hebben. Daar bouw je een bijzondere band mee op. Erg positieve ervaring. En verder vind ik het steeds weer goed om te zien dat je mensen die iemand hebben verloren echt kunt helpen door de dag van de begrafenis zo goed mogelijk te laten verlopen. Ik hoop dat ik dit werk nog lang kan doen.´

Hoe ben je met de opleiding Beheerder begraafplaatsen in aanraking gekomen?
´Twee collega’s hadden de opleiding al gevolgd, die waren enthousiast, en zo ben ik ook bij IPC terechtgekomen.´

En, hoe gaat het tot nu toe met de opleiding?
´Heel goed. We hebben goede trainers die veel van het vak weten en de lesmaterialen zijn prima. De elektronische leeromgeving is handig, ook het extra oefenmateriaal dat daar staat. Wat ik vooral ook fijn vind, is het contact met de andere cursisten. We werken allemaal op een begraafplaats, maar er zijn grote verschillen in de manieren van werken. Ik heb zo ontdekt dat we in Rotterdam best ver zijn met ontwikkelen. We brengen veel naar buiten en staan open voor nieuwe ontwikkelingen. Het werken op een begraafplaats is niet iets wat je er ‘zomaar even bij doet’. Het is een vak apart. Dat merken we goed tijdens de opleiding: elke module laat weer nieuwe detailkennis zien.´

Heb je nog een tip voor de volgende groep beheerders die de opleiding gaan doen?
´Als je aan de opleiding begint, moet je er wel helemaal achter staan, want het is niet niks. Je bent er zeker 6 uur per week mee bezig. Er is altijd huiswerk en andere voorbereidingstijd, daar moet je wel zin in hebben en ook de gelegenheid voor hebben. En maak vooral ook contact met je medecursisten! Daar kun je veel van opsteken.´

Ramon Dekker volgt de opleiding Vakman begraafplaatsen. We spreken hem na de cursusdag Financieel/Administratief, een van de modules van de opleiding.

Ramon, hoe ben jij in dit soort werk terechtgekomen en waar werk je nu?
‘Ik heb 10 jaar gewerkt als medewerker wijkonderhoud bij de gemeente Papendrecht. Dat was nog niet specifiek voor begraafplaatsen, maar dat soort werk zat er wel bij en dat lag me wel. Sinds ruim een half jaar werk ik bij De Essenhof als vakman begraafplaatsen. We werken in een zelforganiserend team, ieder heeft zijn eigen verantwoordelijkheid en dat werkt heel goed.’

Wat is De Essenhof voor begraafplaats?
‘De Essenhof is een begraafplaats in Dordrecht van ongeveer 14 hectare groot. We hebben twee locaties. Er is veel variatie op de begraafplaats, zo hebben we bijvoorbeeld keldergraven, en wandgraven, dat zijn bovengrondse graven met wanden waarin je bovengronds begraven wordt. Die zijn niet op elke begraafplaats te vinden.’

Wat vind je zo mooi aan het vak?
‘Ik vind het fijn om mensen te helpen om een zo mooi mogelijke ervaring te hebben. Ze moeten met een goed gevoel naar huis gaan. Het is prettig om te werken in teamverband, je bereikt het doel echt met elkaar. De variatie in het werk is aantrekkelijk, veel drukte en afwisseling, je eigen verantwoordelijkheid hebben, daar hou ik van.´

Kun je één bijzondere ervaring noemen die je is bijgebleven?
Ik werk pas een half jaar op De Essenhof, maar één incident herinner ik me nog goed. Er waren veel collega’s op vakantie en ik was alleen op de begraafplaats. Ik moest veel dingen van anderen overnemen, ook dingen die ik nog nooit had gedaan. Zo moest ik ook oude bloemstukken van graven verwijderen. Ik heb dat toen heel snel en grondig gedaan, maar later bleek dat bepaalde bloemstukken door de rechthebbenden zelf moesten worden weggehaald. Eén meneer was erg boos en verdrietig dat zijn bloemen waren verdwenen en hij diende een klacht in. Ik heb hem toen rechtstreeks gebeld. In dat gesprek heb ik uitgelegd hoe het was gebeurd, ik heb mijn excuses gemaakt en gevraagd wat ik kon doen om de schade te herstellen. Later kreeg ik van die meneer complimenten dat ik het zo goed had afgehandeld. Dat geeft een goed gevoel.

Waarom ben je de opleiding Vakman gaan volgen?
‘Het is een verplichting op De Essenhof dat je goed bent opgeleid. Ik was zelf ook erg gemotiveerd om deze opleiding te gaan volgen.’

En, hoe gaat het tot nu toe?
‘Heel goed. Ik ben er per week gemiddeld 15 uur mee bezig. De indeling in verschillende modules werkt erg prettig, je rondt echt een onderdeel af voordat je doorgaat met het volgende onderdeel. Het digitale toetsen bij IPC gaat prima.

Hoe pak jij het leren aan? Heb je daar een systeem voor?
‘Wat ik doe: ik ga eerst aan de slag met de papieren dictaten, het echte stampwerk zeg maar. Daarna ga ik aan de slag met de digitale oefeningen en toetsen. Een prettige manier van werken, je hebt dan op verschillende manieren geleerd en daardoor onthoud je de leerstof beter. Ik heb alle examens tot nu toe gehaald.’

Wat is tot nu toe de beste eye-opener in de opleiding?
‘De module Financieel/administratief, daar heb ik een hoop nieuwe dingen van geleerd.’

Tot slot: heb je nog een tip voor de nieuwe groep die de opleiding gaat volgen?
‘Ja: denk er niet te makkelijk over! En maak gebruik van de leermiddelen, de combi lesmap-elektronische leeromgeving is erg handig.’

Deel deze pagina