Binnenkort met pensioen: Nol in gesprek met opvolger Nick

Na een prachtige carrière van meer dan dertig jaar bij IPC Groene Ruimte, geeft Nol het stokje door aan Nick. Nol staat nagenoeg op het punt om IPC Groene Ruimte te verlaten en van zijn pensioen te genieten, maar niet voordat hij alles goed achterlaat in de handen van zijn opvolger. We maken kennis met Nick.  

Nick, kun je iets over je achtergrond toelichten? 

Nick: “Ik ben van huis uit opgegroeid in het hoveniersvak en heb dan ook de hoveniersopleiding gevolgd. Nadat ik afstudeerde werkte ik een klein jaar voor een baas. Daarna ben ik voor mijzelf begonnen.  Maar door slijtage in mijn rug en nek kon ik het fysieke werk niet meer uitvoeren. Ik kreeg de kans om mijn bedrijf te verkopen en dat is achteraf ook een goede keuze geweest. Daardoor heb ik alles wat je in het groen tegenkomt een keer gedaan. Ik ben nu 25 en heb bij elkaar een kleine tien jaar werkervaring. Waar één deur dichtgaat, opent een nieuwe.” 

Klinkt alsof het er met de paplepel is ingegoten. Wat ga je van Nol overnemen? 

“Alle groen gerelateerde vakken, maar ook een stukje Veiligheid, Ergonomie en Arbo. Die laatste drie zijn nog niet echt mijn tak van sport omdat ik daar weinig ervaring mee heb. Dat vind ik een stuk lastiger dan bijvoorbeeld de training Veilig werken langs de weg. Deze is heel toepasbaar in het werken met groen omdat je regelmatig langs de weg aan het werk bent. Je krijgt er dus regelmatig mee te maken.” 

Nol, hoe breng jij jouw kennis over aan Nick? Hoe werk je hem in?  

Nol: “Mijn rol zit niet zozeer in het vakmatige, vakmatig weet Nick genoeg, maar soms moeten we zijn kennis verdiepen of verbreden. Denk hierbij aan duurzaamheid, wetgeving, ecologie. Het is ook een kwestie van hoe geef je les, hoe bouw je een les op en vooral werken met de te halen doelstellingen of werkprocessen. Met name de vakmatige verbreding en didactiek probeer ik over te brengen. Ik heb Nick vrij snel voor de groep gezet bij de training Veilig werken langs de weg. Ervaar het maar eens, zei ik, want het gaat om vlieguren maken. Ik heb hem natuurlijk niet alleen gelaten. De komende maanden zullen we het verder uitbreiden naar andere type cursussen in het veilig werken. Recentelijk stond hij ook zelf voor zo'n groep.” 

Hoe vond je dat, Nick?

Nick: “Hartstikke leuk. Het ging eigenlijk heel goed. Er zaten wel een aantal leidinggevenden in de groep, dus je krijgt andere vragen dan van een standaardgroep. Maar ik had overal mijn antwoord op klaar omdat ik goed voorbereid was. Het verliep daardoor erg soepel en vloeiend. Als je weet waar je het over hebt is het in principe een stuk makkelijker om voor een groep te staan. Daar had ik voorheen geen ervaring mee, dus het was even afwachten hoe dat beviel. Toen besefte ik me hoe belangrijk het is om zaken op orde te hebben wil je zelfverzekerd voor de groep staan. Per onderdeel voel ik aan in welke mate ik er kennis van heb of hoeveel ik nog moet leren.” 

Je hebt dus geen didactische achtergrond. Wat leert Nol jou nu op dit gebied? 

Nick: “Diverse manieren van lesgeven. Dus dat je niet enkel met een PowerPoint-presentatie voor de groep staat en de hele dag vol praat. Maar dat je ook goed in de gaten houdt hoe de groep het oppakt, of deelnemers niet in slaap vallen. Indien nodig doen we met de groep buiten een oefening of proberen we iets praktisch te laten zien. Daarbij is het belangrijk in gedachte te houden wat voor hunzelf toepasbaar is in plaats van alleen maar het verhaal te vertellen.” 

Nol: “Je kan het op verschillende manieren doen. Didactiek betekent naar je doelgroep kijken en daar een les van maken die inspeelt op de belevingswereld en gedachtengoed. Geen groep is hetzelfde. Ik leer Nick kijken naar de groep en hoe deze reageert. Ik let bijvoorbeeld vooral op non-verbaal gedrag van mensen. Zo heb ik afgeleerd om binnen vijf à tien minuten een oordeel te vellen over de groep. Tijdens de les stel je deze telkens weer bij. Alles valt of staat met een goede voorbereiding. Deze wordt nog weleens behoorlijk onderschat. Ik laat Nick zoveel mogelijk naar andere collega's kijken om verschillende lesstijlen te zien. Het is heel belangrijk dat hij zijn eigen stijl krijgt.“ 

Wat maakt jouw werk als docent of trainer nou zo leuk, Nol? 

Nol: “Geen dag is hetzelfde, elke dag is een uitdaging. Ik heb elke keer een andere groep met eigen kenmerken en interesses. Iedereen is anders en dat vind ik leuk en bijzonder. Ik vind het belangrijk dat ik mensen iets kan leren, dat is mijn meerwaarde voor de cursist. De cursist staat bij mij centraal. Ik heb daar door mijn ervaring een breed scala aan manieren voor en dat probeer ik op Nick over te brengen. Vooral de langdurige trainingen van 20 dagen of meer vind ik prettig. Dan bouw je een band op met je leerlingen. Soms hoor je dan ook heftige verhalen van iemand die zo diep in de goot zat en toch weer is opgekrabbeld en aan iets nieuws begonnen. Het geeft mij veel voldoening dat ik iemand mag trainen en helpen die een nieuwe weg in is geslagen.” 

Je hebt dus ook best een maatschappelijke rol. Hoe kijk jij daar tegenaan, Nick?  

Nick: “Het zou heel mooi zijn als ik ook een maatschappelijke rol kan spelen. Ik ben nog jong, waardoor ik geregeld merk dat de groep wat afwachtend is. Dan denken de deelnemers, wie is dat eigenlijk en weet hij überhaupt wel iets van het vak? Daar ben ik me vanaf dag één bewust van. Bewijsdrang heb ik daardoor niet. Ik stel mezelf voor, vertel mijn ervaring en denk, ik heb het verhaal ook niet bedacht, ik kom het alleen vertellen. Door dat te zeggen maak je het voor jezelf al een stuk makkelijker.” 

Waar ga jij je de komende tijd op focussen, Nick? 

Nick: “Ik wil mij richten tot het zelfstandig oppakken van een nieuwe klant en vervolgens de lessen voorbereiden en geven, het hele pakket. Ik vind het leuk om te zien dat je 's morgens ergens begint en dat de groep aan het einde van de dag begrijpt hoe de materie in elkaar steekt.” 

Heb jij nog een boodschap die je aan Nick wil meegeven als hij er straks alleen voor staat?  
 
Nol: “Probeer vooral jezelf te blijven, blijf dicht bij jezelf. Sta open om te leren, want je bent in dit vak en bij IPC Groene Ruimte nooit uitgeleerd.“ 

Deel deze pagina