Groene Gesprekken: Joris (28) en Bram (22) delen voorliefde voor bos, natuur en buiten

Trainersduo vult elkaar met verve aan 

In deze maandelijks terugkerende rubriek duiken we het bos in met IPC-collega's om ze het hemd van het lijf te vragen. Wie zijn ze, wat drijft hen en met welke blik benaderen ze hun vak? Neem een kijkje achter de schermen bij het in Schaarsbergen gevestigde opleidingsinstituut en maak in deze derde editie kennis met Joris van Gorp en Bram Volker: het motorkettingzaag-trainersduo van IPC Groene Ruimte.

Na een kort zomerreces vervolgens we onze Groene Gesprekken weer. Op moment dat het wandelinterview plaatsvindt, staat de zon nog hoog aan de blauwe hemel en tikt de temperatuurmeter zeker de twintig graden aan. Omdat Joris en Bram elkaar om de week afwisselen, is het lastige opgave ze gelijktijdig te spreken. De week dat ze niet op Arnhemse bodem zijn, werken ze voor hun eigen bedrijf. 

Hoe het begon 

Bram is een rasechte Tukker (uit Twente) van 22 jaar – al gaat de uitspraak dat leeftijd maar een getal is voor Bram ongetwijfeld op: jong van leeftijd maar vaardig, intelligent en wereldkundig als hij is. Hij woont in Overijsselse De Lutte en kwam met IPC Groene Ruimte in aanraking door stage. Ironisch genoeg kent Joris nagenoeg dezelfde route: na een gelopen stage in 2017 blijft hij plakken en gaat hij aan het werk. Met het enige verschil dat hij de organisatie op dat moment al kent.  

'Ik draai mijn hand er niet voor om het initiatief te nemen en uit te zoeken of iets wél kan, in plaats van te verzanden in wat niet kan'

De nu 28-jarige en in Arnhem wonende Joris werkte voor IPC bij het bedrijf van zijn familie, een opleidingsinstituut voor transport en logistiek. "De opleidingswereld is mij dus niet vreemd", zo steekt Joris van wal. "Omdat deelnemers van IPC soms met vrachtwagens rijden en dus in het bezit moeten zijn van code 95, heb ik IPC en het opleidingsinstituut voor transport met elkaar in contact gebracht. Zodoende is het contact met IPC gebleven." 

Joris van Gorp

Pragmatisch 

Kenmerkend voor beide heren is hun pragmatische instelling. Niet om het vernieuwen, maar om het verbeteren, zo merkt Joris op. "Ik ben iemand die nog weleens een trap tegen de kar kan geven als ik denk dat dingen anders of beter kunnen. Ik draai mijn hand er dan ook niet voor om het initiatief te nemen en uit te zoeken of iets wél kan, in plaats van te verzanden in wat niet kan." Joris verzorgt voor zijn eigen onderneming trainingen voor onder meer het familiebedrijf en andere groene opleidingsinstituten. "De kennis die ik daar opdoe, neem ik mee naar IPC en vice versa. Ik vind het leuk om met verschillende groepen te werken en ervaar dat elke training maatwerk leveren is. Iedereen moet over een lat springen en hoe elke deelnemer daar komt, verschilt enorm. Daar probeer ik zo veel mogelijk rekening mee te houden." 

Waar de opleidingssfeer bij Joris in zijn eigen onderneming doorzet, legt Bram zich toe op de motorkettingzaag. Hij sleepte vooraanstaande titels in de wacht met zaagwedstrijden en kan zichzelf een ware virtuoos noemen. Zo plaatste hij zich voor de WK Bosarbeidwedstrijden en houdt hij zich in zijn vrije tijd bezig met een professioneel zaagteam. Te lezen in een eerder interview met Bram vertelt hij uitgebreid over deze wedstrijden en hoe hij zich daarop voorbereidt. Het valt dan ook niet te ontkennen dat Bram het zaagvak goed verstaat. 

Goed te pas 

Met kleurrijke sokken, eenvoudige maar efficiënte klompen en een korte broek wandelt Bram met ferme pas door de Koningsheide. Al op de parkeerplaats van IPC Groene Ruime keuvelen we wat over de gemoedelijke stemming bij IPC. "De sfeer zit er altijd goed in en collega’s zijn prettig. Zoals ze dat in Twente zeggen: iedereen is goed te pas. Bij IPC is ruimte voor eigen inbreng en verantwoordelijkheid, waardoor je intrinsiek meer gemotiveerd raakt dan wanneer het een verplicht nummertje wordt." 

Bram Volker

Op de vraag waar hij voldoening uit haalt antwoordt Bram met glimlach van oor tot oor: "Ik vind het prachtig om, met name in de herfst of het najaar, ’s ochtends vroeg in het bos te staan met de laaghangende zon, het ochtenddauw en de motorzaag. Bram is – licht gechargeerd – opgegroeid in het bos. Zijn voorliefde voor natuur is dan ook niet uit de lucht geplukt. En met een vader – werkzaam in de bouw – die alles over vogels weet, is dan ook voor te stellen dat Bram die passie deelt. 

'Zoals ze dat in Twente zeggen: iedereen bij IPC is goed te pas'

Zo staan we halverwege onze wandelroute als versteend te kijken naar een alledaags maar prachtig tafereel: een grote bonte specht die de stam van een grove den ontdoet van haar bast, vermoedelijk op zoek naar insecten om snavels mee te voeden. Het is Bram die het tafereel ontdekt en ter plekke een stoomcursus vogels verzorgt.  

Groene vingers 

Joris’ passie voor natuur komt net zomin uit de lucht vallen. Met twinkeling in zijn ogen vertelt hij over landen als Zweden en Noorwegen die hij afgelopen zomer met tent en auto doorkruiste. Daarnaast bezocht hij jaren geleden Peru om de Andes eigen te maken en een top te beklimmen van maar liefst 6000 meter hoogte. Zijn outfit licht nog een tipje van de sluier op: getooid in een Rockwerchter-shirt is Joris vermoedelijk niet vies van een feestje. Bovendien komen Joris zijn spreekwoordelijke groene vingers niet alleen van pas bij IPC Groene Ruimte. Hij vertelt opgetogen: "Ben ik niet aan het werk, dan ben ik wel te vinden in de moestuin die ik geheel op biologische wijze onderhoud." 

 

Deel deze pagina